LETNI CZAS

I cóż po­wie­cie na to,
Że już się zbli­ża lato?

Kret skrzy­wił się po­nu­ro:
- Przy­je­dzie pew­nie furą.

Jeż się na­je­żył sro­dze:
- Ra­czej na hu­laj­no­dze.

Wąż syk­nął: - Ja nie wie­rzę.
Przy­je­dzie na ro­we­rze.

Kos gwizd­nął: - Wiem coś o tym.
Przy­le­ci sa­mo­lo­tem.

- Skąd zno­wu - rze­kła sro­ka -
Nie spusz­czam z nie­go oka

I w ze­szłym roku, w maju,
Wi­dzia­łam je w tram­wa­ju.

- Nie­praw­da! Lato zwy­kle
Przy­jeż­dża mo­to­cy­klem!

- A ja wam to do­wio­dę,
Że wła­śnie sa­mo­cho­dem.

- Nie­praw­da, bo w ka­re­cie!
- W ka­re­cie? Cóż pan ple­cie?

- Oświad­czyć mogę krót­ko,
Przy­pły­nie wła­sną łód­ką.

A lato przy­szło pie­szo -
Już łąki nim się cie­szą

I sto­ją całe w kwia­tach
Na po­wi­ta­nie lata.